تفهیم اتهام محمدجواد حق شناس در دادسرای فرهنگ و رسانه تهران

You must be logged into the site to view this content.

حقوق بشر امری ذاتی و مادر زادی است

 

 

 انسان متاًثر از نقش جامعه، مذهب، اقتصاد، دولت و ... در حقوق طبیعی خود محدود میشود،

در حالی که حقوق انسان از بدو تولد با بشر زاده شده است.

قدمت حقوق بشر برابر با عمر انسان است

زیرا که:

انسان در بدو تولد آزاد به دنیا می آید

وی میتواند به بیند،

پس حق دیدن واقعیت های زندگی را دارد

وی میتواند بشنود،

پس حق شنیدن واقعیت های زندگی را دارد

وی میتواند، صحبت کند ،

پس حق آزادی بیان دارد

وی میتواند، رشد کند،

پس حق آزادی حرکت و رشد دارد

وی میتواند، بیاندیشد،

پس حق آزادی عقیده و وجدان دارد

وی می تواند ....

پس حق .....                 دارد

ماده 12 اعلامیه جهانی حقوق بشر: هیچ احدی نمیبایست در قلمرو خصوصی، خانواده، محل زندگی یا مکاتبات شخصی، تحت مداخله و مزاحمت خودسرانه قرار گیرد. به همین سیاق شرافت و آبروی هیچکس نباید مورد تعرض قرار گیرد. هر کسی سزاوار و محق به حفاظت قضایی و قانونی در برابر چنین مداخلات و تعرضاتی است.

ماده 13 اعلامیه جهانی حقوق بشر ۱. هر انسانی سزاوار و محق به داشتن آزادی جابه جایی حرکت از نقطه ای به نقطه ای دیگر و اقامت در در هر نقطه ای درون مرزهای مملکت است.

۲. هر انسانی محق به ترک هر کشوری، از جمله کشور خود، و بازگشت به کشور خویش است.

ماده 14 اعلامیه جهانی حقوق بشر

۱. هر انسانی سزاوار و محق به پناهجویی و برخورداری از پناهندگی در کشورهای پناه دهنده در برابر پیگرد قضایی است.

۲. چنین حقی در مواردی که پیگرد قضایی منشأیی غیرسیاسی داشته باشد و یا نتیجه ارتکاب عملی مغایر با اهداف و اصول «ملل متحد» باشد، ممکن است مورد استناد قرار نگیرد.

ماده 15 اعلامیه جهانی حقوق بشر

۱. هر انسانی سزاوار و محق به داشتن تابعیتی [ملیتی] است.

۲. هیچ احدی را نمی بایست خودسرانه از تابعیت [ملیت] خویش محروم کرد، و یا حق تغییر تابعیت [ملیت] را از وی دریغ نمود.

ماده 16 اعلامیه جهانی حقوق بشر

۱. مردان و زنان بالغ، بدون هیچ گونه محدودیتی به حیث نژاد، ملیت، یا دین حق دارند که با یکدیگر زناشویی کنند و خانواده ای بنیان نهند. همه سزاوار و محق به داشتن حقوقی برابر در زمان عقد زناشویی، در طول زمان زندگی مشترک و هنگام فسخ آن هستند.

۲. عقد ازدواج نمیبایست صورت بندد مگر تنها با آزادی و رضایت کامل همسران که خواهان ازدواجند.

۳. خانواده یک واحد گروهی طبیعی و زیربنایی برای جامعه است و سزاوار است تا به وسیله ی جامعه و «حکومت» نگاهداری شود.

ماده 17 اعلامیه جهانی حقوق بشر

۱. هر انسانی به تنهایی یا با شراکت با دیگران حق مالکیت دارد.

۲. هیچ کس را نمی بایست خودسرانه از حق مالکیت خویش محروم کرد.

بهترین تصمیمی که بشر تا کنون برای خودش گرفته 30 ماده منشور حقوق بشر است

 

ایرانیان و فارسی زبانان عزیز: شما با آشنائی و مطالعه اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون های مربوطه میتوانید نسبت به حقوق ذاتی و حقوق شهروندی خود و دیگران شناخت بیشتر و کاملتری بدست بیاورید. به همین منظور ضمن بازدید از وبلاک افشار موارد نقض حقوق بشر https://humanrightsiri.blogspot.com/ همه روزه با تلفن 004917645151362 و یا با  ایمیل اینجانب sarehostovar1362@gmail.com  با من تماس گرفته تا مدارک و اطلاعات مورد نیاز، را در اختیار شما قرار دهم.

 

ساره استوار

اکتبر 2023

مصطفی بادکوبه ای، بازداشت و جهت تحمل حبس به زندان تهران بزرگ منتقل شد

You must be logged into the site to view this content.

پیچیدگی‌های نقض گسترده‌ حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی/ملیکا زر

ماهنامه خط صلح – ۱۷ ماه می روز جهانی مقابله با «همجنس‌گراستیزی، دوجنس‌گراستیزی، ترنس‌ستیزی و اینترسکس‌ستیزی» چرا حایز اهمیت است؟ این روز ما را با چه چالش‌هایی مواجه می‌کند؟ وقتی از ستیز با اقلیت‌های جنسی و جنسیتی حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم؟

در قانون مجازات جمهوری اسلامی، رفتارهمجنس‌گرایانه جرم‌انگاری شده است و حتی برای آن تحت لوای «لواط» مجازات اعدام نیز وجود دارد.

جرم‌انگاری روابط همجنس‌گرایانه به شکلی ساختاری و در امتداد آن اجتماعی منجر به حذف همجنس‌گرایان می‌شود. این مسئله زمانی پیچیده می‌شود که با تابوسازی از مسئله همجنس‌گرایی و به کمک همجنس‌گراستیزی نهادینه شده در جامعه، حاکمیت موفق به جلوگیری از هرگونه فعالیت مدنی و سیاسی در راستای جرم‌زدایی از همجنس‌گرایی در داخل مرزهای کشور می‌شود. این مسئله سنگ بنای جلوگیری از به رسمیت شناختن انواع گرایش جنسی و هویت‌های جنسیتی افراد ال‌.جی.‌بی.‌تی.‌آی می‌شود و در ادامه سبب می‌شود که اقلیت‌های جنسی و جنسیتی به صورت خاموش و روزانه انواع تبعیض و خشونت را متحمل شوند، بدون آن که بتوانند علیه خشونتی که می‌بینند به مراجع قانونی و حمایتی شکایت کنند. حاکمیت نظم حاکم بر اجتماع را علیه افراد ال.‌جی.‌بی.‌تی.‌آی تنظیم کرده است.

اما حاکمیت تنها مسئله همجنس‌گرایی را جرم‌انگاری نکرده است، بلکه با پزشکینه کردن و بیماری خواندن گرایش جنسی و هویت‌های جنسیتی افراد ال.‌جی‌.بی‌.تی.‌آی، از طریق غیر علمی‌ترین و غیر اصولی‌ترین روش‌های ممکن، مانند تجویز بی‌رویه‌ی داروهای ضد افسردگی و تجویز داروهای ضد جنون، الکتروشوک‌تراپی و حتی هدایت همجنس‌گرایان به سمت عمل‌های موسوم به «تغییر جنسیت» از طریق فشارهای ساختاری و اجتماعی سعی در انکار گرایش و هویت جنسی و جنسیتی افراد ال.‌جی.‌بی.‌تی.‌آی دارد. امری که بسیاری از فعالین این حوزه از آن به عنوان حذف سیستماتیک افراد ال.‌جی.‌بی.‌تی.‌آی از صحنه اجتماعی یاد می‌کنند.

همچنین فقدان قوانین حمایتی از اقلیت‌های جنسی و جنسیتی به شکل کلی و همین طور فقدان این قوانین برای ترنس‌جندرها قبل و بعد از عمل‌های «تطبیق جنسیت» شرایطی را به وجود آورده است تا بسیاری از افراد ال.‌جی.‌بی.‌تی.‌آی به شکل روزانه با همجنس‌گراستیزی و ترنس‌ستیزیِ موجود در جامعه از طرفی و ستم ساختاری از طرف دولت و حاکمیت از طرف دیگر رو به رو شوند. دامنه‌ی این ستیز ویژه با اقلیت‌های جنسی و جنسیتی نهاد‌های آموزشی، سلامت، قضایی، مسائل اقتصادی-معیشتی و همین طور خانواده را در بر می‌گیرد و ستم را به تمام سطوح زندگی افراد ال.‌جی.‌بی.‌تی.‌آی می‌رساند.

مسئله آشکارسازی اقلیت‌های جنسی و جنسیتی و بی‌خانمانی

به موجب این سطح از ستم ساختاری و اجتماعی نهادی بسیاری از اقلیت‌های جنسی و جنسیتی بعد از آشکارسازیِ گرایش جنسی یا هویت جنسیتی‌شان از خانواده طرد شده و مجبور به ترک خانه می‌شوند. همجنس‌گراستیزی و ترنس‌ستیزی موجود در ساختارها منطق اقتصادی خود را هم دارد و منجر به حذف استقلال مالی و شرایط دشوار کاری برابر برای اقلیت‌های جنسی و جنستی می‌شود، از آن‌جایی که این افراد هیچ پشتیبانی مالی و شغلی ندارند، بسیاری از آن‌ها افراد بی‌خانمانی می‌شوند که حتی خوابگاه‌های مخصوص افراد بی‌خانمان هم میزبانی آن‌ها را قبول نمی‌کند.
بسیاری از اقلیت‌های جنسی و جنسیتی پس از آشکارسازی با انواع خشونت از طرف جامعه مواجه می‌شوند. این خشونت‌ها همیشه فرم و فشردگی یکسانی ندارند. عدم دسترسی به نهاد‌های حمایتی و عدم وجود قوانین حمایتی در نهایت این طیف از اقلیت‌های جنسی و جنسیتی را به سمت گرفتن مشاوره از دم دست‌ترین نزدیکان و دوستان خود سوق می‌دهد. امری که به صورت معمولی شاید در زندگی همه اتفاق می‌افتد اما در جایی که احتیاج به تخصص است باید به متخصص رجوع کرد.

برای روشن شدن این گوناگونی در خشونت پس از آشکار سازی به دو روایت متفاوت می‌توان ارجاع داد:

روایت اول: «بعد از آشکار کردن هویت جنسیتی‌ام برای خانواده با خشونت فیزیکی از سوی پدرم مواجه شدم که مدت‌ها ادامه داشت و باعث شده بود تحت فشار روانی زیادی قرار بگیرم تا این که یک روز با یک کوله‌پشتی از خانه خارج شدم، دوستانم از پناه دادن به من خودداری کردند و من مجبور به گذراندن شب در پارک شده بودم، شبی که یک فرد با چاقو به من حمله کرد و سعی کرد من را با زور سوار ماشینش کند. این یکی از خشونت‌ها و آزارهایی بود که تجربه کردم. سرما، گرسنگی و عدم رعایت بهداشت فردی هم از دیگر مشکلاتم در آن زمان بود. این مشکلات سبب شد تا به پیشنهاد دوستانم به روحانی‌ای که به عنوان یک فرد خیر و درست‌کار شناخته می‌شد پناه ببرم. بعد از این که به خانه‌اش رفتم بارها به من تجاوز کرد و در نهایت من مجبور شدم به خانواده‌ام که به پلیس مراجعه کرده بودند، و گم شدن من را گزارش داده بودند، برگردم. شکایت از این روحانی اما اتفاقاتی را برای من رقم زد که در پی آن مجبور به ترک ایران شدم.»

روایت دوم: «من در یک روستا با خانواده‌ام زندگی می‌کردم، وقتی به شهر مهاجرت کردیم با فردی که مثل خودم یک مرد ترنس بود آشنا شدم و حس خوبی گرفتم که من تنها نیستم، وقتی با خانواده‌ام مطرح کردم من را با خشونت از خانه بیرون کردند و من به سمت تهران به راه افتادم، در تهران پیش یک دوست زندگی می‌کردم تا این که خانواده‌اش متوجه ترنس بودن من شدند و مجبور به ترک خانه‌شان شدم. وقتی از خانه آن‌ها بیرون آمدم به دنبال کار گشتم اما هیچ کس به من کار نمی‌داد، یا مدرک تحصیلی می‌خواستند یا سنم را بهانه می‌کردند اما مشکل اصلی‌شان چیز دیگری بود. برای خواب به مسجد رفتم اما بعد از چند ساعت به من گفتند می‌خواهند مسجد را ببندند و من باید بروم، جایی نبود که به آن پناه ببرم.»

به همین میزان هر چه تعداد روایت‌هایی که از افراد پس از آشکارسازی‌شان وجود دارد بالا برود، تفاوت و پیچیدگی‌های متفاوت فرم و محتوای خشونتی که اقلیت‌های جنسی و جنسیتی با آن رو به رو هستند بیشتر روشن می‌شود. ارجاع به این روایت‌ها و خواندن‌ آن‌ها به بهانه‌هایی مثل روز جهانی مبارزه با همجنس‌گراستیزی، دوجنس‌گراستیزی، ترنس‌ستیزی و اینترسکس‌ستیزی هم از همین جهت حائز اهمیت فراوان است.

به تازگی علی ربیعی، سخنگوی دولت، حمایت دولت از بازگشایی مرکز طلوع بی‌نشان‌ها به منظور پناه‌دهی به افراد ترنس را اعلام کرده است و اما این رویکرد چیزی از خشونت ساختاری که بر علیه افراد ترنس وجود دارد را کم نمی‌کند. پزشکینه کردن هویت ترنس باعث شده است تا به افراد ترنس به دید افراد دارای اختلال و بیماری نگاه شود. همچنین دوگانه‌ی زن و مرد باعث شده تا افرادی که در این هنجار غالب جامعه همان‌جنسیتی (سیس) محور نمی‌گنجند بیشتر در معرض خشونت، تبعیض و انگ‌زنی اجتماعی قرار بگیرند. در این میان افراد همجنس‌گرا با این مشکل مواجهند که در عین بیماری انگاری حیات جنسی و عاطفی‌شان با جرم‌انگاری انکار و تا حدودی «ناممکن» می‌شود.

بررسی هر چه بیشتر پیچیدگی‌های ساختاری در نظام حقوقی جمهوری اسلامی نشان می‌دهد که ستیز عمومی موجود در جامعه با اقلیت‌های جنسی و جنسیتی تنها یک مسئله فرهنگی نیست، کما این که مسئله‌ی فرهنگ هم هیچ‌گاه بدون ساختارهایی که این فرهنگ را می‌سازند قابل تعریف نیست. جامعه ال.جی.بی.تی.آی ایرانی با مسایل زیادی از جمله مسئله‌ی جرم‌انگاری و قانون‌گذاری، مسئله‌ی اقتصادی-معیشتی، بحران بیکاری، خشونت خانوادگی و خشونت‌های اجتماعی مواجه است. نقض گسترده‌ی حقوق بشر در مورد افراد ال.‌جی.‌بی.‌تی.‌آی از آن جایی که حیات و زیست اجتماعی این بخش از جامعه را به کل با موانع گسترده مواجه می‌کند، در نهایت امر با لایه‌های بسیار زیرین‌تری از جمله حق مسکن (حق داشتن سرپناه که در ماده‌ی ۲۵ اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و ماده‌ی ۱۱ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مطرح شده است) و مسئله بی‌خانمانی نیز می‌رسد. یعنی با وجود این که قانون مشخص تبعیض‌آمیزی در مورد ممنوعیت اسکان افراد ال.‌جی.‌بی.‌تی.‌آی در جمهوری اسلامی وجود ندارد، اما نقض گسترده‌ی حقوق این افراد در بسیاری از موارد تا مرحله‌ی بی‌خانمانی و بی‌سرزمینی این بخش از جامعه پیش‌ می‌رود.

به همین دلیل وقتی از مناسبت‌هایی چون ۱۷ ماه می برای بیان روایت‌های جامعه ال.جی.بی.تی.آی استفاده می‌شود، مسئله چیزی فراتر از تعریف یک سری روایت غم‌انگیز یا بحث بر سر گرایش جنسی، چیزی که به کرات به عنوان مغلطه علیه روایت‌گری جامعه ال.جی.بی.تی استفاده می‌شود، است. بلکه موضوع شکستن این سکوت و بازنمایی وجود جامعه‌ای‌ست که به واسطه ساختار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی موجود در حال حذف شدن دائمی و تجربه خشونت مکرر است.

نوشته پیچیدگی‌های نقض گسترده‌ حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی/ملیکا زر اولین بار در خبرگزاری هرانا پدیدار شد.

source https://www.hra-news.org/articles/a-612/

خشونت خانگی؛ فقدان قوانین بازدارنده و نا آگاهی سراسری در مواجهه با آسیب‌های زنان و کودکان

You must be logged into the site to view this content.

source https://www.hra-news.org/2020/hranews/a-25025/

یک متهم به حیوان آزاری در کرمان بازداشت شد

You must be logged into the site to view this content.

source https://www.hra-news.org/2020/hranews/a-25020/

بازداشت تعدادی از مدیران صفحات اینستاگرام در مشهد

You must be logged into the site to view this content.

احضار مجدد ناصر اشجاری به دادسرا علیرغم تبرئه از اتهام انتسابی در دادگاه انقلاب / سند

You must be logged into the site to view this content.

صدیقه وسمقی، شاعر و نویسنده به دادگاه انقلاب احضار شد

You must be logged into the site to view this content.

حقوق بشر امری ذاتی و مادر زادی است

 

 

 

 

 انسان متاًثر از نقش جامعه، مذهب، اقتصاد، دولت و ... در حقوق طبیعی خود محدود میشود،

در حالی که حقوق انسان از بدو تولد با بشر زاده شده است.

قدمت حقوق بشر برابر با عمر انسان است

زیرا که: انسان در بدو تولد آزاد به دنیا می آید

وی میتواند به بیند، پس حق دیدن واقعیت های زندگی را دارد

وی میتواند بشنود، پس حق شنیدن واقعیت های زندگی را دارد

وی میتواند، صحبت کند ، پس حق آزادی بیان دارد

وی میتواند، رشد کند، پس حق آزادی حرکت و رشد دارد

وی میتواند، بیاندیشد، پس حق آزادی عقیده دارد

قدمت حقوق بشر برابر با عمر انسان است

ماده 6 اعلامیه جهانی حقوق بشر هر انسانی سزاوار و محق است تا همه جا در برابر قانون به عنوان یک شخص به رسمیت شناخته شود.

ماده 7 اعلامیه جهانی حقوق بشر همه در برابر قانون برابرند و همگان سزاوار آن اند تا بدون هیچ تبعیضی به طور برابر در پناه قانون باشند. همه انسانها محق به پاسداری و حمایت در برابر هرگونه تبعیض که ناقض این «اعلامیه» است. همه باید در برابر هر گونه عمل تحریک آمیزی که منجر به چنین تبعیضاتی شود، حفظ شوند.

ماده 8 اعلامیه جهانی حقوق بشر هر انسانی سزاوار و محق به دسترسی مؤثر به مراجع دادرسی از طریق محاکم ذیصلاح ملی در برابر نقض حقوق اولیه ای است که قوانین اساسی یا قوانین عادی برای او برشمرده و به او ارزانی داشته اند.

ماده 9 اعلامیه جهانی حقوق بشر هیچ احدی نباید مورد توقیف، حبس یا تبعید خودسرانه قرار گیرد.

ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر هر انسانی سزاوار و محق به دسترسی کامل و برابر به دادرسی آشکار و عادلانه توسط دادگاهی بیطرف و مستقل است تا در برابر هر گونه اتهام جزایی علیه وی، به حقوق و تکالیف وی رسیدگی کند.

ماده 11 اعلامیه جهانی حقوق بشر

۱. هر شخصی متهم به جرمی کیفری، سزاوار و محق است تا زمان احراز و اثبات جرم در برابر قانون، در محکمه ای علنی که تمامی حقوق وی در دفاع از خویشتن تضمین شده باشد، بیگناه تلقی شود.

۲. هیچ احدی به حسب ارتکاب هرگونه عمل یا ترک عملی که مطابق قوانین مملکتی یا بین المللی، در زمان وقوع آن، حاوی جرمی کیفری نباشد، نمیبایست مجرم محسوب گردد. همچنین نمی بایست مجازاتی شدیدتر از آنچه که در زمان وقوع جرم [در قانون] قابل اعمال بود، بر فرد تحمیل گردد.

بهترین تصمیمی که بشر تا کنون برای خودش گرفته 30 ماده منشور حقوق بشر است

 

ایرانیان و فارسی زبانان عزیز: شما با آشنائی و مطالعه اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون های مربوطه میتوانید نسبت به حقوق ذاتی و حقوق شهروندی خود و دیگران شناخت بیشتر و کاملتری بدست بیاورید. به همین منظور ضمن بازدید از وبلاک افشار موارد نقض حقوق بشر https://humanrightsiri.blogspot.com/ همه روزه با تلفن 004917645151362 و یا با  ایمیل اینجانب sarehostovar1362@gmail.com  با من تماس گرفته تا مدارک و اطلاعات مورد نیاز، را در اختیار شما قرار دهم.

 

ساره استوار

یونی 2023