ماهنامه خط صلح – طی مدت کوتاهی که از صدور حکم «اعدام» برای شریفه محمدی و پخشان عزیزی می‌گذرد، بیانیه‌های متعددی در اعتراض به صدور این احکام و خطر صدور احکام مشابه برای وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری منتشر شده است. توجه به نامه‌ها و تحلیل‌های که زنان زندانی، درخصوص وضعیت نابه‌سامان کشور منتشر کرده‌اند، در شرایطی که حاکمیت در صدد حذف یا کاهش تأثیرگذاری این زنان است، اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. برجسته‌کردن بخش‌هایی از نامه‌ی پخشان عزیزی، دفاعیه‌ی وریشه مرادی و پیام‌های تعدادی دیگر از زنان زندانی، تلاشی است برای پاسخ به این‌پرسش که: چرا حکومت با زنان به جنگ برخاسته و از دیدگاه زنان زندانی سیاسی، هدف از صدور این احکام چیست؟ «زن زندگی آزادی» روشی برای زیستن و مبارزه پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی و زندانی سیاسی محکوم به اعدام، در بخشی از نامه‌اش می‌نویسد: «آن‌که در راه حقیقت و آزادی گام گذارده، مرگ و زندگی را معنایی دیگر بخشیده است. ما ترس از مرگ نه، که ترس از زندگی بی‌عزت و بردگی داریم. زندگی آزاد، آن‌جا آغاز می‌شود که زنان –آن قدیمی‌ترین مستعمره‌گان— راسخ و استوار برای شرافت و کرامت خو
این وبلاگ صرفا جهت آگاهی رسانی و افشای گری ایجاد شده چرا که اعتقاد قلبی من بر این است که آگاهی مردم ایران از نقض حقوقی که با آنها زاده شده است، در نهایت منجر به محدود کردن حکومت جمهوری اسلامی و وادار کردن آن به رعایت حقوق شهروندان و آزادی مردم ایران خواهد شد